Είμαι εθελοντής στο πυροσβεστικό σωμα στο κλιμάκιο των Ψαχνών 5 χρόνια, είμαι φοιτητής στα Ψαχνά ενα μέρος που πριν έρθω εδώ να ψάξω σπίτι δεν ήξερα καν την ύπαρξή του στο χάρτη.
*Κείμενο του εθελοντή Νικόλαου Δαφαλιά
Μπορεί να χαρακτηριστώ αγεωγράφητος αλλα αυτό που ξέρω καλά είναι ότι αγάπησα τον τόπο αυτό πιο πολύ απο τον τόπο καταγωγής μου. Με την λειτουργηματικη ασχολία του εθελοντή πυροσβέστη εχει χρειαστεί να ρισκάρω την ακεραιότητα μου και την ζωή μου για έναν τόπο που ούτε ενα συμφέρον δεν έχω απο αυτόν και για ανθρώπους που ούτε καν ήξερα μέχρι χθες.
Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω και να ερμηνεύσω το γιατί το κάνω, γιατί αγάπησα τον τόπο αυτόν έτσι, γιατί το καλοκαίρι σαν κοινός φοιτητής δν φεύγω απο τα Ψαχνά και δαπανάω ώρα και χρήμα για τον τόπο ειλικρινά δεν ξέρω τρομάζω με τον εαυτό μου. Οι “ψαχνιώτικες” εμπειρίες έχουν μείνει ανεξίτηλα πάνω στο πέπλο του χαρακτήρα μου κάνοντας με καλύτερο άνθρωπο μέρα με τη μέρα.
Αυτές τις μέρες όμως τα Ψαχνά με πρόδωσαν και με απογοήτευσαν, γιατί θεωρούσα την κατανόηση αυτονόητη απο τους πολίτες του Δήμου ενώ τα λεγόμενα τους ήταν τα εξής:
“Γιατί σας έφυγε η φωτιά;”
“Γιατί κάθεστε και δεν σβήνεται;”
“Γιατί μας κάψατε;”
Και εγώ θα ρωτήσω πίσω όλο το κοινωνικό υποσύνολο του Δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων
“Γιατί δεν έχετε την παιδεία να ξέρετε τι σήμαινε αντιπυρική περίοδος;”
“Γιατί δεν ενεργείτε προληπτικά κάνοντας καθαρισμούς και λοιπά για τα σπίτια σας;”
“Γιατί είστε σε κατάσταση αμόκ και δυσχεραίνετε το έργο μας τραβώντας με μανία ακόμα και τις μάνικές μας;”
Δεν ζητήσαμε τίποτα παραπάνω πέρα απο ενα μπουκάλι με κρύο νερό και σεβασμό στα μαύρα,σκισμένα και ματωμένα μας χέρια που τρέμουν από την κούραση και την καταπόνηση.
Τα μαύρα μας χέρια είναι αυτά που θα σας τραβήξουν έξω απο τον κίνδυνο όταν χρειαστεί.
Το όριο της ζωής και του θανάτου το όριο του μαύρου και του πρασίνου καλώς ή κακώς είμαστε εμείς.
Η ημιμάθεια ειναι θάνατος και για εμένα ο θάνατος αυτός είναι ψυχολογικός μετά απο αυτήν την αντιμετώπιση του κόσμου προς τα εμάς. Η ψυχολογία μας σε αυτό που κάνουμε είναι το παν αν δεν είστε μαζί μας δεν μπορούμε να δώσουμε το 120% του εαυτού μας πάνω στη αντιμετώπιση της φωτιάς.
Κρίμα που δεν είστε μαζί μας….
(Προφανώς εξαιρέσεις υπάρχουν)
Έλα στo viber του eviathema.gr για ειδήσεις από την Εύβοια με ένα κλικ
