Σήμερα Τετάρτη 28 Αυγούστου και αύριο Πέμπτη 29 Αυγούστου εορτάζει ο Άγιος Ιωάννης στα Κατούνια, καθώς τιμάτε η αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου.
Μια ημέρα πένθιμη ενώ από την ορθόδοξη εκκλησία τηρείται αυστηρή νηστεία σε ένδειξη πένθους για την άδικη θανάτωσή του.
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, επικαλούμενος και Ιωάννης ο Πρόδρομος είναι άγιος και προφήτης του Χριστιανισμού. Ήταν σύγχρονος του Ιησού Χριστού και θεωρείται ότι με τη διδασκαλία του προετοίμασε τον κόσμο να υποδεχτεί τον Μεσσία Ιησού, εξ ου και ο χαρακτηρισμός «Πρόδρομος».
Η διδασκαλία του όπως αναφέρει το ekklisiaonline υπήρξε καυστική ιδιαίτερα προς τις ανηθικότητες της εξουσίας, γεγονός που εξανάγκασε τελικά τον τότε τετράρχη της Γαλιλαίας Ηρώδη τον Αντύπα αρχικά να τον φυλακίσει και στη συνέχεια να τον θανατώσει με αποκεφαλισμό.
Έτσι ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρος, θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσοι θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες.
Το θαύμα του Αγίου Ιωάννη στην Εύβοια
Ήταν αρχές του 20ού αιώνα όταν η εύφορη κοιλάδα των Ψαχνών επλήγη από αδηφάγες ακρίδες. Οι κάτοικοι των Ψαχνών αλλά και των γύρω περιοχών βρίσκονταν σε απόγνωση. Τα χρόνια εκείνα η καταπολέμησή τους ήταν δύσκολη έως ακατόρθωτη. Μόνη ελπίδα οι προσευχές τους, που όμως δεν έβρισκαν ανταπόκριση. Αν οι ακρίδες συνέχιζαν το καταστροφικό τους έργο, ο χειμώνας θα τους έβρισκε σε άθλια οικονομική κατάσταση, που σήμαινε πείνα, αρρώστιες και εξαθλίωση.
Μέσα σε αυτή την απόγνωση, σύμφωνα με την Κιβωτό της Ορθοδοξίας, οι πιστοί σκέφτηκαν τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου Ιωάννη, που βρισκόταν σε μοναστήρι στην περιοχή Κατούνια.
Η μετάβαση εκεί, εκείνα τα χρόνια, ήταν πολύ δύσκολη. Γινόταν με τα πόδια και στην καλύτερη περίπτωση με τη βοήθεια αλόγων ή μουλαριών. Μέσα από κακοτράχαλα και αδιάβατα μονοπάτια, δάση, βουνά και φαράγγια, οι προσκυνητές αντίκριζαν από τη θέση «Ράχη» το υπέροχο γαλάζιο του Αιγαίου.
Ο γυρισμός, αν και πιο δύσκολος, γινόταν για τους προσκυνητές πιο εύκολος, γιατί είχαν συντροφιά τον Αϊ-Γιάννη, καθώς και τον ιερέα του χωριού Αγιά Σοφιά, τον παπά Αποστόλη. Αγκαλιά με την εικόνα – και τα πόδια τους λες και είχαν φτερά, αναφέρουν οι μαρτυρίες.
Τη χρονιά εκείνη οι κάτοικοι των Ψαχνών και των γύρω περιοχών περίμεναν στη θέση Κόμμα ανυπόμονα να φανεί η εικόνα με τους προσκυνητές. Ο ιερέας Παπακούρνης, οι ψάλτες, ο πρόεδρος των Ψαχνών, οι χωροφύλακες, οι δάσκαλοι, τα παιδιά με τα λάβαρα και ο απλός κόσμος, όταν αντίκρισαν από μακριά τους προσκυνητές, άρχισαν να ψάλλουν τον Ακάθιστο Ύμνο. Δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια των δύστυχων Ψαχνιωτών. «Βοήθησέ μας Αϊ-Γιάννη, σώσε μας!», φώναζαν.
Στη συνέχεια έγινε λιτανεία σε όλο το χωριό. Στο τέλος, ο Παπακούρνης με βροντερή φωνή φώναξε: «Βόγκα το, Αϊ-Γιάννη μ’, βόγκα το. Διώξ’ τες στ’ άγρια κλαδιά και στ’ άγρια βουνά». Πετάγεται ο παπά Αποστόλης και λέει: «Όχι στ’ άγρια βουνά, γιατί κατοικώ εγώ σε αυτά, αλλά στις άγριες θάλασσες». «Ναι», απαντά ο Παπακούρνης, «διώξ’ τες στ’ άγρια κλαδιά και στις άγριες θάλασσες». Και -ω του θαύματος!- κύματα-κύματα οι ακρίδες πέταγαν μακριά και έπεφταν με φόρα μέσα στη θάλασσα του Ευβοϊκού.
