“Μονοπάτια” – Το νέο τραγούδι του Χαλκιδέου “Ακάλεστου Ποιητή” Λάμπρου Πνευματικού

Ακάλεστος Ποιητής

Το Σάββατο κυκλοφόρησε το νέο τραγούδι – video clip του Χαλκιδέου Λάμπρου Πνευματικού γνωστός και ως “Ακάλεστος Ποιητής” με τίτλο “Μονοπάτια” σε μουσική και στίχους του ίδιου.

Ο Λάμπρος ένας αρκετά φιλόδοξος νέος προσπαθεί να ξεφύγει από τα τετριμμένα της πραγματικότητας του 2020 και να μεταφέρει μέσα από τα τραγούδια του βαθιά νοήματα της ζωής κάτι που δύσκολα βρίσκεις πλέον.

Όπως δήλωσε στο eviathema.gr και στον Σωτήρη Μπαρσάκη: ” Όλα τα είδη της μουσικής, είναι φάρμακο για την ψυχή του ανθρώπου αλλά και μέσο για να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματά μας. Εγώ βρήκα μέσα από το χιπ χοπ, τον δρόμο για να μπορέσω να εκφράσω αυτά που νιώθω, αυτά που θα ήθελα να αλλάξουν στον κόσμο. Μέσα από την μουσική μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο!”

Διαβάστε παρακάτω του στίχους του Νέου Τραγουδίου του “Ακάλεστου Ποιητή”:

Που καταλήγουν οι πράξεις, τα συναισθήματα πως καταλήγουν, δεν έχουνε μια πορεία, πάντοτε δεύτερο τέλος σου κρύβουν, το κάθε τέλος δυο μονοπάτια καινούργια μπροστά σου χαράζει, και το καθένα από αυτά σε παρακλάδια καινούργια σε βγάζει.

Για παράδειγμα, ο έρωτας θα σε οδηγήσει στην αγάπη, αγάπη σημαίνει να δίνεις, χωρίς να ελπίζεις να πάρεις και κάτι . Η άλλη κατάληξη είναι ο πόνος, που μένεις μόνος, και μην τους ακούς που φωνάζουνε μέσα σου θα είσαι καλά μοναχά αν περάσει ο χρόνος.

Ο πόνος γεννά μοναξιά, γεννά δυστυχία, γεννάει κακία, μα αυτός είναι ό πρώτος ο δρόμος και εσύ επιλέγεις ποια θα έχεις πορεία, ο άλλος ο δρόμος αν πορευτείς, δυνατότερο μόνο σε κάνει, αφού απ τα λάθη σου έπεσες, έμαθες κι όρθιος είσαι και πάλι.

Αν δυνατότερος θα σηκωθείς, όλα γύρω αλλιώς τα αντικρίζεις, πλέον τα δύσκολα μοιάζουν απλά, και έχεις μάθει να ζεις να ελπίζεις, μα απ την άλλη μεριά, αν το λάθος σου πάντα θυμάσαι, τότε σε κάθε σου κίνηση θα μένεις πίσω και θα φοβάσαι.

Ο φόβος σου βάζει φραγμούς, σου βάζει εμπόδια, στάσιμο μόνο σε αφήνει , ο φόβος σου κλέβει το φως, και ζεις στο σκοτάδι, την κάθε ελπίδα σου σβήνει, μα αν στο φόβο βάλεις βενζίνη και βάλεις φωτιά να καεί, ελεύθερος θα σαι κι όποιος τους φόβους του κέρδισε έχει αρχίσει να ζει.

Αν ελεύθερος είσαι, πλέον φραγμοί δεν θα βρίσκονται στο πέρασμα σου, χωρίς σκέψη θα πράττεις, δεν θα νοιαστείς, θα νομίζεις τα πάντα δικά σου, μα αν διαλέξεις το δεύτερο δρόμο, την ελπίδα μπροστά σου θα βρεις, και η ελπίδα σου δίνει το πάτημα, για να μπορέσεις να ονειρευτείς.

Όποιος ελπίζει στα όνειρα, μόνο μπροστά στην ζωή προχωράει, έχει διαλέξει να ζει θετικά κι όταν κάτι στραβά θα του πάει, γιατί όταν το όνειρο δεν θα του βγει και το νιώσει σαν βάρος στην πλάτη, τότε ο δρόμος που θα διαβεί θα θυμίζει κακό εφιάλτη.

Οι εφιάλτες, ένταση φέρνουν, φόβο γεννούν σε τρομάζουν, την ηρεμία που μέσα σου υπάρχει, σε νευρικότητα αλλάζουν, όμως στο χέρι σου είναι ξανά, την κατάσταση αυτή να αλλάξεις, και να διαλέξεις να δεις το ποτήρι γεμάτο και όχι το άδειο, ποτήρια ίσον πράξεις.

Μόνο θετική σκέψη, μόνο πράξεις με καλοσύνη, μόνο συντροφικότητα, μόνο ανθρωπιά, κανένας μονάχος μην μείνει, μόνος τρόπος που μόνος τον άσχημο δρόμο που μένει, στην άκρη μόνιμα αφήνει και μόνιμα σβήνει και έτσι στο δρόμο αγάπη μονάχα αφήνει.

Η αγάπη φέρνει χαρά, φέρνει ευτυχία, δίνει αξία στη ζωή , είναι το μόνο συναίσθημα που σε μονόδρομο πάντα οδηγεί, εκεί καταλήγουν οι πράξεις τα συναισθήματα εκεί καταλήγουν, όσοι με νιώσαν σε αυτό το κομμάτι ας έρθουν μαζί οι άλλοι ας φύγουν.