Αντώνη σε ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή της πρόσκλησης για αυτήν την συνέντευξη. Αρχικά πες μας λίγα λόγια την την πορεία σου και πως έγινες δημοσιογράφος.
Εγώ ευχαριστώ για την πρόσκληση. Ξεκίνησα να εργάζομαι στον χώρο πριν από περίπου εννιά χρόνια. Η πρώτη μου δουλειά ήταν σε ένα αθλητικό site και έκτοτε έχω εργαστεί σε μέσα όπως η LIFO, Στο Κόκκινο 105,5 FM και το Nou-Pou.gr. Πριν από περίπου 6 χρόνια ήρθαν σε επαφή μαζί μου οι άνθρωποι από το Ελληνικό γραφείο του VICE που μόλις είχε ανοίξει και μου είπαν ότι θέλουν να με εντάξουν στο δυναμικό του. Είχαν δει ένα blog που διατηρούσα εκείνη την περίοδο και τους άρεσε η αισθητική μου. Το ένα έφερε το άλλο και να’ μαστε σήμερα να μιλάμε γι’ αυτό.
ΣΟΚ Αλιβέρι Ευβοίας: Γυναίκα οδηγός σε κατάσταση αμόκ, συνελήφθη μετά από καταδίωξη. Έκανε σπίτι γυαλιά καρφιά
Όσον αφορά το πώς έγινα δημοσιογράφος, θυμάμαι μια ζωή τον εαυτό μου να γράφει. Κείμενα, μικρές ιστορίες, τραγούδια, τα πάντα. Μάλιστα, όταν πήγαινα Δημοτικό έπαιρνα αυτά τα κλασικά, μπλε τετράδια και έφτιαχνα τα δικά μου περιοδικά με γρίφους, κόμικς και σύνοψη επεισοδίων του «X-Files» και του «Υπαστυνόμος Ρεξ». Ήμουν πολύ κακός μαθητής, αλλά πάντα καλός στην έκθεση. Μου άρεσε να εκφράζομαι μέσω της γραφής και κάπως έτσι αποφάσισα να σπουδάσω δημοσιογραφία.
Είσαι δημοσιογράφος εδώ και αρκετά χρόνια στο Ελληνικό VICE, όπου γράφεις διάφορα άρθρα για αρκετά ενδιαφέροντα θέματα. Πως είναι να εργάζεσαι για το VICE και πες μας λίγο μερικές περίεργες εμπειρίες που έχεις συναντήσει καθ όλη την πορεία αυτή;
Είναι ένα μέσο που με καλύπτει πλήρως όσον αφορά τη θεματολογία. Υπάρχει ελευθερία που δεν έχω ζήσει αλλού και θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι είμαστε μέρος μιας παγκόσμιας, δημοσιογραφικής «οικογένειας» με την οποία βρισκόμαστε καθημερινά σε άμεση επαφή. Έχω βρεθεί σε πολλές άκυρες καταστάσεις κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ. Ξέρεις, πράγματα που θα θυμάμαι μια ζωή. Για παράδειγμα, έχω βρεθεί σε γυρίσματα πορνό. Το να βλέπεις 3-4 ανθρώπους να κάνουν σεξ μπροστά σου και άλλους τόσους να τους έχουν περικυκλώσει με κάμερες και μικρόφωνα δεν συμβαίνει και κάθε μέρα. Τουλάχιστον όχι σε μένα. Από εκεί και πέρα έχω συμμετάσχει σε κυνήγι φαντασμάτων, έχουμε εξερευνήσει την «Υπόγεια Αθήνα» και παράλληλα βρίσκομαι στις μουσικές και καλλιτεχνικές επάλξεις της χώρας.
Μια παραγωγή που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν το βίντεο με τους Έλληνες που πιστεύουν ότι η Γη είναι επίπεδη. Ήμασταν οι πρώτοι που κάλυψαν αυτή την κοινότητα -όπως έχουμε κάνει και με πολλές άλλες- και άκουσα με ενδιαφέρον όσα μου είχαν πει οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, ακόμη και αν δεν πιστεύω ιδιαίτερα σε αυτή τη θεωρία. Μου είχε κάνει εντύπωση και οι διαφορετικές αντιδράσεις του κόσμου. Γνωστών και αγνώστων που μου μιλούσαν στον δρόμο με αφορμή το συγκεκριμένο βίντεο. Μια ακόμη αξέχαστη εμπειρία ήταν το διήμερο που πέρασα δίπλα στους Rotting Christ. Το πιο σημαντικό -κατά την άποψή μου- metal συγκρότημα της χώρας. Είναι από τα αγαπημένα μου βίντεο και χάρηκα πάρα πολύ που γνώρισα τον Σάκη και τον Θέμη Τόλη, δύο σκληρά εργαζόμενους μουσικούς της εργατικής τάξης, οι οποίοι, αγνόησαν τη λογική του νεοέλληνα και τόλμησαν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Αποτελούν πηγή έμπνευσης ακόμη και για όσους δεν είναι μουσικοί.
Ένα διάστημα παρουσίαζες την εκπομπή για τα ανεξήγητα φαινόμενα του VICE, ήταν επιλογή σου; Πιστεύεις σε τέτοια φαινόμενα και έχει συναντήσει κάτι περίεργο σε τέτοιου είδους ρεπορτάζ;
Το «Paranormal Δημοσιεύθηκε από VICE», που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το Netwix, παραμένει από τις αγαπημένες μου δουλειές μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην ήμουν τόσο έμπειρος, αλλά η ομάδα πίσω από τις κάμερες ήταν πολύ δυνατή και είχαμε περάσει υπέροχα. Ήταν μια ιδέα που είχα συγχρόνως με την παραγωγό της σειράς, Νιόβη Αναζίκου, που είναι πολύ μπροστά σε αυτόν τον τομέα. Πάντα με ιντρίγκαρε το ανεξήγητο και το ερευνούσα. Δεν ξέρω αν πιστεύω ακριβώς σε τέτοιου είδους φαινόμενα, απλώς προσπαθώ να έχω ανοιχτό μυαλό. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο μπορώ να σου πω ότι είμαι σχεδόν σίγουρος, είναι ότι δεν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι για τίποτα, ειδικά όταν εν έτει 2020 υπάρχουν ακόμη ανεξερεύνητα μέρη -όπως είναι οι βυθοί των ωκεανών- πάνω στον ίδιο μας τον πλανήτη.
Το πιο περίεργο που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της συγκεκριμένης σειράς ήταν αυτά που μπορεί να δει κανείς στο επεισόδιο με τους Ghosthunters. Είχαμε βρεθεί στο δεύτερο υπόγειο του Σανατορίου της Πάρνηθας, όπου οι Ναζί βασάνιζαν και σκότωναν ανθρώπους. Η ενέργεια του χώρου ήταν εξαρχής περίεργη -ήταν και 3 το πρωί έτσι; Ξαφνικά η θερμοκρασία άλλαξε απότομα, μία έκανε κρύο, μία ερχόταν στα κανονικά της, ακραίες αλλαγές. Ο χώρος μύριζε καμμένο και κάποια στιγμή έπεσε ένα ξύλο στο έδαφος. Αυτά είδα και ένιωσα εγώ. Στη συνέχεια λάβαμε και μια ηχογράφηση από την ομάδα με την οποία είχαμε πάει και σε αυτή ακούγεται μία φωνή να λέει «φύγε». Αυτό, βέβαια, δεν το άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά εκείνη τη στιγμή, άρα δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω.
Ποια είναι η κατάσταση του μεταφυσικού στην Ελλάδα;
Η τηλεόραση της δεκαετίας του ’90 και των 00’s έχει κάνει τεράστιο κακό. Πολλές εκπομπές έκαναν λάθος επιλογές στα άτομα που καλούσαν, ή απλώς ήθελαν να γελοιοποιήσουν το θέμα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα το να έχει περάσει στην υπόληψη του Έλληνα ως κάτι γραφικό. Δεν θα σου πω ψέματα, υπάρχουν πολλοί που αναζητούν την αναγνώριση μέσα από αυτό, αλλά και πολλοί ακόμη που το αγαπούν. Τα τελευταία χρόνια και με την είσοδο του YouTube στις ζωές μας παρατηρώ μια άνοδο στην ποιότητα του υλικού που βγαίνει προς τα έξω. Υλικό που έρχεται από άτομα που αγαπούν το άγνωστο και έχουν πλήρη έλεγχο του τελικού αποτελέσματος. Έτσι, υπάρχει ένα κοινό μικρότερης ηλικίας που έρχεται πιο κοντά στο μεταφυσικό χωρίς να το χλευάζει. Το θέμα είναι να μην σε απορροφάει σε σημείο που να βλέπεις παντού φαντάσματα. Μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Μιας και ανέφερες το YouTube, ξέρω ότι έχεις και ένα κανάλι.
Ναι, το Delines. Το ξεκινήσαμε πριν από έξι μήνες με τον Παύλο Τουμπέκη και είναι ένα πρότζεκτ που αγαπάμε πολύ. Η πρώτη μας εκπομπή λέγεται: «HΛεΙΑ ΡΙΧ’ΤΟ» και είναι ένα podcast στο οποίο καλούμε ενδιαφέροντες ανθρώπους, από διάφορους χώρους, με σκοπό να κάνουμε μια ελεύθερη κουβέντα, χωρίς να περιοριζόμαστε σε χρόνο ή θεματικές. Μέχρι στιγμής ο κόσμος δείχνει να γουστάρει και τα βιντεάκια μας κάνουν views που ούτε εμείς οι ίδιοι δεν περιμέναμε. Μέσα στην καραντίνα κάναμε και το «Nightcalls», κουβέντες στο ίδιο μοτίβο αλλά μέσω Skype. Αυτή η εκπομπή λειτούργησε σαν ψυχοθεραπεία για μένα. Είχα αντικαταστήσει το ποτάκι που θα έπινα έξω υπό κανονικές συνθήκες με αυτή. Πλέον, συνεχίζουμε γυρίσματα στο στούντιο και κάνουμε σχέδια για τις επόμενες εκπομπές.
Είσαι ταυτόχρονα και μουσικός; Πόσο καιρό ασχολείσαι και πες μας δύο λόγια για αυτήν την ενασχόληση
Παίζω σε μπάντες από τα 14 μου -δηλαδή 20 χρόνια τώρα. Η μουσική είναι η πρώτη μου αγάπη. Σε εποχές που έμενα χωρίς δουλειά έβγαζα τα προς το ζην παίζοντας μουσική ως dj σε μπαρ, κάτι που κάνω -περιστασιακά- ακόμα. Το Φθινόπωρο θα κυκλοφορήσει ο πρώτος δίσκος της μπάντας μου, των Strawberry Pills, και αν όλα πάνε καλά θα περιοδεύσουμε σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Πως ήταν η περίοδος του κορονοϊού για σένα; πόσο σε δυσκόλεψε στην δουλειά;
Πιο πολύ με δυσκόλεψε σε ψυχολογικό επίπεδο. Δούλευα χρόνια ως freelancer, οπότε το να γράφω από το σπίτι δεν μου έκανε μεγάλη διαφορά. Ωστόσο, η αβεβαιότητα για το μέλλον και τα περιοριστικά μέτρα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι έπρεπε να παρακολουθώ τις εξελίξεις για το ρεπορτάζ με πίεσαν πολύ. Αλλά αυτή είναι η δουλειά. Χαίρομαι, όμως, που καταφέραμε μέσα σε αυτό το διάστημα να καλύψουμε το θέμα «Κορονοϊός» χωρίς να μας ξεφύγει καμία ψευδής είδηση και μεταφέροντας με ψυχραιμία τα πράγματα όπως είχαν. Αυτή είναι μια μεγάλη επιτυχία της συντακτικής ομάδας του VICE.
Πρόσφατα σε είδαμε παρουσιαστή σε μια εκπομπή του VICE με θέμα την ραπ σκηνή στην Ελλάδα, όπου φιλοξενούσες για συνεντεύξεις διάφορους ράππερ του χώρου; Ποια η άποψή για αυτό το είδος μουσικής;
Ποτέ δεν ήταν το αγαπημένο μου είδος μουσικής, αλλά παρακολουθώ τη σκηνή από τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Θεωρώ πολύ θετικό αυτό που συμβαίνει, ότι βλέπουμε δηλαδή να κάνουν επιτυχία καλλιτέχνες που δεν προέρχονται από το «σύστημα» -όπως είναι οι λαϊκοί και οι pop artists. Ωστόσο, το new wave παρουσιάζει κάποια προβλήματα, όπως η κακή ποιότητα των live performances -το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων καλλιτεχνών είναι πραγματικά απογοητευτικοί. Από εκεί και πέρα, αν εξαιρέσουμε τον Mad Clip και έναν – δύο ακόμη που σίγουρα ξεχνάω, τα άλμπουμ που έχουν βγει τα τελευταία 2-3 χρόνια είναι στην καλύτερη μέτρια. Ειδικά τα φετινά. Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον τις εξελίξεις, θέλω να δω τη φάση να γιγαντώνεται, όμως, πρέπει και οι καλλιτέχνες να το πάρουν λίγο σοβαρά γιατί αυτή η ευκαιρία που έχει παρουσιαστεί μπορεί να χαθεί πολύ εύκολα.
Έχεις κάποιους μελλοντικούς στόχους;
Πάντα θέτω στόχους που αφορούν το άμεσο μέλλον, τους οποίους, ανανεώνω. Οι τρεις βασικοί μου στόχοι για τη νέα σεζόν είναι να συνεχίσουμε δυναμικά στο VICE με άρθα και βιντεάρες που δεν μπορείς να βρεις αλλού, να μεγαλώσουμε όσο περισσότερο γίνεται το κανάλι μας στο YouTube και να καταφέρουμε με τους Strawberry Pills να παίξουμε όσα περισσότερα gigs είναι δυνατό.
Διαβάστε Επίσης
Συνέντευξη του youtuber Γρηγόρη Ζιώγκα aka Gregorytube στον Σωτήρη Μπαρσάκη
Συνέντευξη του Mad Clip στον δημοσιογράφο Σωτήρη Μπαρσάκη
Ο Σωτήρης Μπαρσάκης και ο ράπερ Slogan συναντιώνται για μια αποκαλυπτική συνέντευξη.